Ik was een oprecht liefhebber van Herkauwer en bewonderde Andrë’s eruditie. Toneelspelen kon hij ook (getuige Zwolle, andere ervaringen heb ik helaas niet). Ik betreur het nooit college bij hem te hebben gevolgd, terwijl hij nb warm was aanbevolen door mijn vriend Bernt Luger.
Ik wens je alle sterkte en kracht die je vinden kunt. Dat André moge voortleven in onze herinnering.
We zijn bedroefd om de dood van een aimabel mens. Over pijn sprak hij niet. Tot de laatste dag getuigde zijn speelse scherpzinnigheid van een superieure geest. Wij kunnen hem niet vergeten.
Lou Spronck
Goh. Ik dacht nog wel es ooit een keer bij te kletsen met een bak koffie of een glas bier. Maar ja, te lang gewacht, mijn eigen schuld. Ik ben er stil van. Heel veel sterkte Rietje.
Dat is schrikken! Al in 2001 bij André afgestudeerd en sindsdien heel andere dingen gedaan, las ik de Herkauwer nog af en toe met veel plezier en leuke herinneringen aan een voor velen zo inspirerende docent.
André was me dierbaar. Ik heb het voorrecht genoten college van hem te hebben gehad, en het opgezocht bij hem af te studeren. Gelukkig zag ik hem ook daarna nog, zij het incidenteel. In mijn ogen was het altijd alsof hij de wereld aankon, wat versterkt werd door zijn relatief jeugdige uitstraling.
Zijn lichaam heeft het dan op moeten geven, zijn oeuvre zal altijd blijven, zodat zijn geest als het ware ongebroken blijft.
Ik hoop dat de mensen om je heen en je herinneringen je verdriet verlichten.
Ik ken André, zoals je weet, pas sinds mijn prille lidmaatschap van het JCW-genootschap. André’s (en jouw) humor en enthousiasme hebben me (naast de niet te onderschatten dwang van Gerrie) voorgoed gewonnen voor de achttiende eeuw.
Ik zal André op de ‘grondvergaderingen’ en ‘expeditievergaderingen’ heel erg missen. Reden te meer om me nog meer te verdiepen in zijn geliefde achttiende eeuw!
Heel erg veel sterkte gewenst! Vrijwel dagelijks opende ik deze blog. In de hoop een nieuwe tekst aan te treffen en tegelijk altijd met een bang hartje door de vrees het bericht aan te treffen waarvan ik hoopte dat het nog heel lang zal duren. Na twee dagen België en het niet openen van de site, word ik er nu dan toch mee geconfronteerd. André zag ik als mijn leermeester, degene die me zoveel heeft bijgebracht, op zoveel terreinen. Maar ook degene die er altijd was als je hem nodig had. Wat vond ik het leuk toen hij ging bloggen, want zo kon ik hem blijven volgen. Ik mag hem dan inmiddels wat jaren niet gezien hebben, dat wil niet zeggen dat ik daardoor niet minder aan hem dacht. En aan jou, want ik heb me altijd welkom gevoeld bij jullie. Ik hoop dat de katten en vrienden je enige troost kunnen bieden bij het verwerken van dit enorme verlies.
Mijn welgemeende condoleances. Herkauwer heeft, als witte raaf aan de UvA eind jaren tachtig, ook mij, een van zijn vele studenten, blijvend geïnspireerd en geënthousiasmeerd met zijn superieur olijke en olijk superieure eruditie – ook in de geheel andere richting die ik uiteindelijk koos. Zijn colleges waren een feest. Ik denk er in dankbaarheid aan terug. Veel sterkte!
Ik denk dat er iets is misgegaan met mijn reactie of misschien ben ik er te laat mee. Ik wil graag nog zeggen dat ik van harte hoop dat zijn papieren en digitale nalatenschap een duurzaam bestaan zal leiden en aldus veel generaties zal inspireren.
Sid tibi terra levi waarde Herkauwer, ik heb genoten van uw verhalen die ik in debatten in het Groningse Stadhuis en op Wikipedia geregeld heb aangehaald. Mag ik hopen dat uw blog op een duurzame wijze in de Koninklijke Bibliotheek en op andere plaatsen waar onze kennis wordt bewaard zal worden gearchiveerd?
Ik studeerde af in 2009, en werd via via attent gemaakt op dit weblog. Ik heb de blogberichten van ‘de herkauwer’ regelmatig gelezen. Met veel plezier!
In 2004/2005 volgde ik colleges bij André. Fantastisch waren de verhalen die hij vertelde… Zijn enthousiasme voor zijn vakgebied werkte aanstekelijk. André was een inspirerende onderzoeker/docent. Ik weet zeker dat mijn jaargenoten dit ook vonden. Ik wens de familie en naasten van André Hanou veel sterkte met dit grote verlies.
Twee dagen niet gekeken. Shit. Had gehoopt op nog een flink deel van 2011 minstens. Wie niet.
Dapper gevochten, ouwe reus! Vaarwel.
Thomas
Geen gejanus meer, geen verrijzenis, maar wat hebben we van je genoten! Goede reis.
Pieter
Sterkte in de stilte, Rietje. De wereld is blijvend verarmd.
Pieter van Wissing
Geen gejanus meer, geen verrijzenis, maar wat hebben we van je genoten! Goede reis.
Pieter
Goede reis en tot ziens!
Wij achterblijvers moeten nog een tijdje doorroeien.
Mijn oprechte deelneming.
De wereld is een stukje minder mooi, een stukje minder kleurig, een stukje minder ballorig, een stukje minder wijs.
Goede reis, en tot ziens
Beste Rietje van Vliet,
Ik was een oprecht liefhebber van Herkauwer en bewonderde Andrë’s eruditie. Toneelspelen kon hij ook (getuige Zwolle, andere ervaringen heb ik helaas niet). Ik betreur het nooit college bij hem te hebben gevolgd, terwijl hij nb warm was aanbevolen door mijn vriend Bernt Luger.
Ik wens je alle sterkte en kracht die je vinden kunt. Dat André moge voortleven in onze herinnering.
Atte Jongstra
André, bedankt voor meer dan 30 jaar inspiratie en plezier.
We zijn bedroefd om de dood van een aimabel mens. Over pijn sprak hij niet. Tot de laatste dag getuigde zijn speelse scherpzinnigheid van een superieure geest. Wij kunnen hem niet vergeten.
Lou Spronck
Goh. Ik dacht nog wel es ooit een keer bij te kletsen met een bak koffie of een glas bier. Maar ja, te lang gewacht, mijn eigen schuld. Ik ben er stil van. Heel veel sterkte Rietje.
Maaike Pennings
Dat is schrikken! Al in 2001 bij André afgestudeerd en sindsdien heel andere dingen gedaan, las ik de Herkauwer nog af en toe met veel plezier en leuke herinneringen aan een voor velen zo inspirerende docent.
Beste Rietje,
André was me dierbaar. Ik heb het voorrecht genoten college van hem te hebben gehad, en het opgezocht bij hem af te studeren. Gelukkig zag ik hem ook daarna nog, zij het incidenteel. In mijn ogen was het altijd alsof hij de wereld aankon, wat versterkt werd door zijn relatief jeugdige uitstraling.
Zijn lichaam heeft het dan op moeten geven, zijn oeuvre zal altijd blijven, zodat zijn geest als het ware ongebroken blijft.
Ik hoop dat de mensen om je heen en je herinneringen je verdriet verlichten.
Sterkte!
Wout
Beste Rietje,
Ik ken André, zoals je weet, pas sinds mijn prille lidmaatschap van het JCW-genootschap. André’s (en jouw) humor en enthousiasme hebben me (naast de niet te onderschatten dwang van Gerrie) voorgoed gewonnen voor de achttiende eeuw.
Ik zal André op de ‘grondvergaderingen’ en ‘expeditievergaderingen’ heel erg missen. Reden te meer om me nog meer te verdiepen in zijn geliefde achttiende eeuw!
Beste Rietje,
Heel erg veel sterkte gewenst! Vrijwel dagelijks opende ik deze blog. In de hoop een nieuwe tekst aan te treffen en tegelijk altijd met een bang hartje door de vrees het bericht aan te treffen waarvan ik hoopte dat het nog heel lang zal duren. Na twee dagen België en het niet openen van de site, word ik er nu dan toch mee geconfronteerd. André zag ik als mijn leermeester, degene die me zoveel heeft bijgebracht, op zoveel terreinen. Maar ook degene die er altijd was als je hem nodig had. Wat vond ik het leuk toen hij ging bloggen, want zo kon ik hem blijven volgen. Ik mag hem dan inmiddels wat jaren niet gezien hebben, dat wil niet zeggen dat ik daardoor niet minder aan hem dacht. En aan jou, want ik heb me altijd welkom gevoeld bij jullie. Ik hoop dat de katten en vrienden je enige troost kunnen bieden bij het verwerken van dit enorme verlies.
Angela
Mijn welgemeende condoleances. Herkauwer heeft, als witte raaf aan de UvA eind jaren tachtig, ook mij, een van zijn vele studenten, blijvend geïnspireerd en geënthousiasmeerd met zijn superieur olijke en olijk superieure eruditie – ook in de geheel andere richting die ik uiteindelijk koos. Zijn colleges waren een feest. Ik denk er in dankbaarheid aan terug. Veel sterkte!
Ik denk dat er iets is misgegaan met mijn reactie of misschien ben ik er te laat mee. Ik wil graag nog zeggen dat ik van harte hoop dat zijn papieren en digitale nalatenschap een duurzaam bestaan zal leiden en aldus veel generaties zal inspireren.
Sid tibi terra levi waarde Herkauwer, ik heb genoten van uw verhalen die ik in debatten in het Groningse Stadhuis en op Wikipedia geregeld heb aangehaald. Mag ik hopen dat uw blog op een duurzame wijze in de Koninklijke Bibliotheek en op andere plaatsen waar onze kennis wordt bewaard zal worden gearchiveerd?
Robert Prummel
Ik studeerde af in 2009, en werd via via attent gemaakt op dit weblog. Ik heb de blogberichten van ‘de herkauwer’ regelmatig gelezen. Met veel plezier!
In 2004/2005 volgde ik colleges bij André. Fantastisch waren de verhalen die hij vertelde… Zijn enthousiasme voor zijn vakgebied werkte aanstekelijk. André was een inspirerende onderzoeker/docent. Ik weet zeker dat mijn jaargenoten dit ook vonden. Ik wens de familie en naasten van André Hanou veel sterkte met dit grote verlies.